WEJŚCIE NA: ŚLĘŻA (718 m n.p.m. Masyw Ślęży i Przedgórza Sudeckiego) – 29 sierpnia 2014
Góra Milczenia (Monte Silentii) – pod taką łacińską nazwą istnieją pierwsze wzmianki o Ślęży. Wiele razy przejeżdżałem widząc jakąś górę z wieżą na południe od Wrocławia, ale jej zalesione zbocza nie zachwycały mnie. Ot, niskie wzniesienie wyrosłe po drodze do „prawdziwych” gór na południu.
Ślęża
Ten stan pewnie byłby permanentny, gdyby nie wiadomo jaka „wyższa konieczność”. Dziś wiem, że kiedyś jeszcze chcę na nią wejść.
Po kolejne górskie „skalpy” ruszyliśmy w piątek po południu. Ślęża, Szczeliniec Wielki i Orlica – na te 3 szczyty chcieliśmy wejść przez ten krótki weekend. Wyszło trochę inaczej, a nawet znacznie lepiej, o czym podjeżdżając przed 19 na spory parking
na przełęczy Tąpadła absolutnie nie wiedzieliśmy.
Na wygodną „żółtą” ścieżkę wiodącą Ślężańskim Parkiem Krajobrazowym wstąpiliśmy o 19,
by po 65 minutach (z przerwą na przeczekanie deszczyku pod wiatą mniej więcej w połowie drogi) ujrzeć stosunkowo niebrzydki obiekt stacji przekaźnikowej.
Rychło zapadający zmrok wykluczał dłuższe podziwianie, więc skoncentrowaliśmy się na krótszym. Ślęża. Ślęża. I po Ślęży…znikła w mroku.
Schodziliśmy w całkowitych ciemnościach, jedynie wilcze ślepia oświetlały nam drogę ratując przed niechybnym upadkiem 😉
PODSUMOWANIE:
Wejście na Ślężę: żółty szlak z przełęczy Tąpadła
Czas wejścia: 65 minut
Czas zejścia: 50 minut
Subiektywna ocena trudności podejścia: 3/10
Subiektywna ocena turystycznych walorów podejścia: 3/10
Subiektywna ocena widoku ze szczytu: 5/10
Poniżej link do mojej Mapy gór z Korony Gór w Polsce, zapraszam:
Rozmieszczenie gór z Korony Gór Polski
Na koniec – jak zawsze – kamyczki ze szczytu 
i guglemapka:
